من زنم !

 دوشنبه ها را دوست دارم. چون از روز دوشنبه حس می کنم دیگر «اول هفته» نیست! از روزهای اول هفته بدم می آید و هرچه هفته جلوتر می رود روزها را بیشتر و بیشتر دوست دارم. سه شنبه روز امیدواری است، چهارشنبه روز شادی، و پنجشنبه روز سرخوشی. دوست دارم تقویم همیشه روی چهارشنبه و پنجشنبه می ماند و جمعه هرگز نمی آمد. فقط امیدش وجود داشت!دقیقا مثل روزهای آخر اسفند! چهارشنبه می شد پنجشنبه، و پنجشنبه می شد چهارشنبه و همینطور الی ابد. اما هر پنجشنبه ای منتظر جمعه بودیم در حالی که معلوم نبود کدوم پنجشنبه جمعه می شود! 

  من زنم

وقتی خسته ام 

وقتی کلافه ام
وقتی دلتنگم
بشقاب ها را نمی شکنم

شیشه ها را نمی شکنم
غرورم را نمی شکنم
دلت را نمی شکنم
در این دلتنگی ها زورم به تنها چیزی که میرسد
این بغض است     

یلدای ما..

گاهی اوقات بعضی حسها هستن که نمیتونی با احدی تقسیمشون کنی. البته اولش خیال میکنی که می تونی بامادرت همسرت و یا دوستت در میون بگذاری امابعد، خوب که فکرش رومیکنی می بینی تو در این حس با احدی شریک نیستی و باید خودت به تنهایی تحمل کنی هم اون رو هم هرچیزی روکه به اون مربوطه ! فکر اینکه بعدش چی میشه یا نکنه یه وقت.، چه کنم اگر فلان جور شه یا چه کنم اگر فلان جور نشه و و و مغزت رومی خوره اماتنها کاری که از دستت برمیاد نگاه کردن هستش که از ظاهرت چیزی پیدا نباشه  

 

۱. برای یلدای امسال از یک ماه قبل با فامیل های مادری برنامه ریزی کرده بودیم که شب خوشی داشته باشیم و برای احترام فقط یه سر کوتاه به مادر شوهر جان بزنم و برگردم.. 

درست شب قبل از یلدا مادر شوهر زنگ زد که فردا میایم خونه تون نزدیک بود سکته کنم.. 

امیر هم کلی دلش به حالم سوخت و مجبور شد مادر جانش رو برای روز جمعه با کلی تشریفات دعوت بگیره که یه وقت ناراحت نشه از اینکه عروس خانم قراره یلدا رو با فامیلهای خودش بگذرونه

خلاصه با اینکه رفتم ولی اینقده کار برا مهمونی فرداش سرم ریخته بود که تو مهمونی یه لحظه هم بهم خوش نگذشت و مجبور شدم خیلی زود برگردم تازه جمعه اش هم از پنج صبح بیدار بودم..

ایشششش اینم از یلدای امسال ما....

ببخشید با تاخیر امیدوارم یلدا به همه دوستان عزیزم خوش گذشته باشه... 

منو با خودت ببر من حریص رفتنم/عاشق فتح افق دشمن برگشتنم

تو از کدوم قصه ای که خواستنت عادته
نبودنت فاجعه بودنت امنیته
تو از کدوم سرزمین تو از کدوم هوایی
که از قبیله ی من یه آسمون جدایی

اهل هر جا که باشی قاصد شکفتنی
توی بهت و دغدغه ناجی قلب منی
پاکی آبی یا ابر نه خدایا شبنمی
قد آغوش منی نه زیادی نه کمی

منو با خودت ببر ای تو تکیه گاه من

خوبه مثل تن تو با تو همسفر شدن
منو با خودت ببر من به رفتن قانعم
خواستنی هر چی که هست
تو بخوای من قانعم  

 

نمیدونم چرا مردم کازرون اخلاقشون اینجوریه...هر جا میرم دنبال نی نی می گردن  

خیلی دلم میخاد ای دی اس ال بگیرم بذارم تو خونه همش سر بزنم به همه ولی میگن اگه خط تلفن عوض شد باید پورت رو خالی کنی دوباره از اول وصل کنی دیگه گذاشتم ایشالله برا خونه خودمون...    

 چقدر این ترانه با صدای گوگوش تو این هوای بارونی می چسبه  

نمیدونم دیگه با چه زبونی خدارو شکر کنم برا داشتن امیرم  و همه چی. 

چقدر خوشحالم اینجوری برگشتم!!

خیلی لذت بخشه که بعد از گذروندن کلی سختی و بعد از مدتها بیای نت و به دوستای عزیزت سربزنی  

واقعااااااااااااااااااااا تو این هوای پاییزی؛ زمستونی میچسبه  خیلی دلم براتون تنگ شده بود. 

باورکنید فکرنمیکردم دوباره اینقده سرحال بشم که بتونم خیلی شادتر و با حوصله تر از قبل برگردم نت...

چقدر خوبه وقتی خدا هواتو داشته باشه و هر چی بخوای بعد از یه خورده بالا و پایین پریدن بهت بده

 خدایا شکرت که منو خوشبخت کردی و حالا هم داری تکمیلش میکنی...  

یه خونه خوشگل همونی که دلمون میخاست خریدیم... بیشتر مثل یه معجزه می موند تو این شرایط و اوضاع...

کارمن و همسرجان هم درست شد....

دیگه یه چند تا مشکل دیگه هم بود که همه شون خداراشکر حل شد.. ایشالله خدا به همه جوونها کمک کنه..بااین وضع  

 

دیگر آنقـــدر کــوچک نیستـم که دستت را رها ساخته و در دلــــتنگی هـــا گم شــــوم

آموخته ام که این فاصله ی کوتاه، بین لبخند و اشک ،  نامش  " زندگیست "

نگاهت با من است ....   "حال من خوب است "   ....  خوب خوب ....

وایسا دنیا وایسا دنیا من می خوام پیاده شم!

من دیگه خسته شدم بس که چشام بارونیه
پس دلم تا کی فضای غصه رو مهمونیه
من دیگه بسه برام تحمل این همه غم
بسه جنگ بی ثمر برای هر زیاد و کم
وقتی فایده ا  ی نداره غصه خوردن واسه چی
واسه عشقهای تو خالی ساده مردن واسه چی
نمی خوام در به دره پیچ و خمه این جاده شم
واسه آتیش همه یه هیزوم آماده شم
یا یه موجود کم و با افاده شم
وایسا دنیا وایسا دنیا من می خوام پیاده شم
همه حرف خوب می زنن اما کی خوبه این وسط
بدو خوبش به شما ما که رسیدیم ته خط
قربونت برم خدا چه قدر غریبی رو زمین
آره دنیا ما نخواستیم دل و با خودت نبین
این همه چرخیدی و  چرخوندی آخرش چی شد
اون بلیط شانس بگو قسمت کی شد